خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی/اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جداشی/خیلی سخته یه غریبه به دلت یه وقت بشینه/بعد اون بگه که هیچ وقت نمیخواد تورو ببینه*از عالمی پرسیدند:اگر همه چیز در سرنوشت نوشته شده باشد پس آرزو کردن چه فایده ای دارد؟گفت:شاید در سرنوشت نوشته باشند هرچه آرزو کرد*زمانه را بد ساختند:آنکه تو دوستش داری او تورا دوست ندارد و آنکه او تورا دوست دارد تو اورا دوست نداری،و آنکه هم او تو را دوست دارد هم تو اورا دوست،به رسم آیین زندگی به هم نمیرسید...واین رنج یعنی زندگی.."دکتر علی شریعتی"*همیشه رفتن رسیدن نیست؛اما برای رسیدن باید رفت.در بن بست هم راه آسمان باز است.پرواز بیاموز.."دکتر علی شریعتی"*عمیق ترین درد زندگی مردن نیست؛بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند تا تو از او رسم محبت بیاموزی*از او که رفته نباید رنجشی به دل گرفت آنکه دوستش داریم همه گونه حقی بر ما دارد حتی حق آنکه دیگر دوستمان نداشته باشد نمی توان از او رنجشی به دل گرفت بلکه باید تنها از خود رنجید که چرا باید آنقدر شایسته ی محبت نباشیم که دوست ما را ترک کند ... و این خود دردی کشنده است ...

نظرات شما عزیزان: